Dalton

(Zelf-)correctie

Kind of leerkracht

De leerkrachten vinden het zelf corrigeren van taken door de kinderen erg belangrijk. Dit geldt voor zowel opdrachten binnen de taak als opdrachten erbuiten.

Voordelen van zelfcorrectie:

1. Het kind krijgt meteen feedback op het gemaakte werk. Zij/hij hoeft niet te wachten tot zij/hij het werk later terugkrijgt van de leerkracht.
2. Het heeft een duidelijk leereffect, omdat het kind, als het een fout ontdekt, zich meteen zal afvragen hoe deze fout kon ontstaan.
3. Het geeft de kinderen een beter inzicht in wat ze kunnen en bij welke zaken ze hulp moeten vragen van de leerkracht.

In de kleutergroepen is veel materiaal dat zelfcorrigerend is. In de loop van groep 3 mogen de kinderen bepaalde opdrachten al zelf corrigeren. Met name het werk van de keuzetaak leent zich daar al snel voor. Naarmate de kinderen ouder worden, is er steeds meer mogelijk. In de middenbouw wordt dit geleidelijk uitgebreid.

Het streven is de kinderen zo veel als mogelijk en zo veel als ze zelf aankunnen, zelf te laten nakijken. De groepsleerkracht is degene die het best kan inschatten, welk werk in haar/zijn groep er wel en welk werk er niet geschikt voor is om door de kinderen te laten nakijken.

Hierbij gelden de volgende afspraken:

1. Toetsen worden door de leerkracht nagekeken.
2. Regelmatig controleert de leerkracht het werk van de kinderen, om goed de vorderingen te kunnen bepalen.
3. De leerkracht neemt steekproeven om te kijken of het corrigeren goed is gebeurd.
4. Ook hier kan “op maat” worden gewerkt. Het ene kind geeft er blijk van al heel zelfstandig en goed te kunnen nakijken, terwijl een ander onzorgvuldig is of liever de antwoorden overschrijft. Dit laatste kind kan minder vrijheid aan en moet meer worden ondersteund en gecontroleerd.
5. Ook andere correctievormen kunnen worden gebruikt, zoals nakijken in tweetallen, kind en leerkracht kijken ieder de helft na, klassikale correctie e.d.

“Corrigeren moet je leren”

Zelf nakijken vraagt een bepaalde houding van de kinderen. De kinderen moeten beseffen dat ze hun werk nakijken om er iets van te leren en niet zoveel mogelijk “krulletjes” in hun schrift te hebben. Leerkrachten moeten we zich realiseren dat zij dit de kinderen moeten leren. In de groepen 5 t/m 8 hangt een schema op het bord “Hoe kijk je na?”.